استرس های گاو و گوساله در دوره انتقال

استرس های گاو و گوساله در دوره انتقال – وقتی تغییرات جیره گاوها در دوره انتقال به آرامی انجام نگیرد، گاو ها در معرض خطر دوچندان نا هنجاری های شکمبه ای قرار می گیرند که در این میان اسیدوز تحت حاد مهم ترین آن هاست.

اسیدوز تحت حاد شکمبه ای (SARA) : 

اسیدوز تحت حاد شکمبه ای (SARA) معمولا در اوایل شیردهی و زمانی روی می دهد که مقادیر زیادی مواد کنسانتره ای به جیره گاو ها اضافه می شود تا انرژی مورد نیاز بدن حیوان را برای شیردهی تامین کند.

زمانی که اسیدوز تحت حاد شکمبه ای حادث شد، تراز منفی انرژی تشدید می شود. چرا که مصرف خوراک کاهش می یابد و فاکتور های پیش التهابی نیز افزایش می یابند.

به علاوه، در طول این دوره غلظت ویتامین ها و مواد معدنی که در فرایندهای آنتی اکسیدانی سیستم دفاعی نقش ایفا می کنند، کاهش پیدا می کند.

این افت را می توان به تولید آغوز نسبت داد. کم شدن فعالیت خنثی کنندگی اکسیدانی کبد در دوره انتقال هم ممکن است عامل افت ظرفیت آنتی اکسیدانی بدن باشد.

نقش آنتی اکسیدان ها در جلوگیری از استرس اکسیداتیو : 

روش های متعددی برای جلوگیری از بروز استرس اکسیداتیو به کار گرفته شده اند که مهم ترین آن ها اضافه کردن آنتی اکسیدان ها به جیره گاوها است.

البته در این مورد خاص نتایج بعضا متناقض نیز گزارش شده است.  آنتی اکسیدان هایی که ذاتا درون بدن حیوان وجود دارد را به طور کلی می توان به سه گروه دسته بندی کرد.

آنتی اکسیدان های آنزیمی، آنتی اکسیدان های پروتئینی غیر آنزیمی و آنتی اکسیدان های غیر آنزیمی که وزن مولکولی کمی دارند.

در این میان آنتی اکسیدان های غیر آنزیمی معمولا تعیین کننده ظرفیت مقابله با عوامل اکسیداسیون در پلاسما هستند.

برای مثال ویتامین ای (E) که محلول در چربی ها است وظیفه محافظت از غشای سلول ها را بر عهده دارد. ویتامین سی (C) و بتا کاروتن نیز اتم های آزاد اکسیژن را خنثی کرده و عمل ویتامین ای را راحت تر می کنند.

مواد معدنی به عنوان آنتی اکسیدان :

علاوه بر این ها، نشان داده شده است که بعضی مواد معدنی مانند سلنیوم، می توانند در برابر استرس اکسیداتیو و شدت بسیاری از بیماری های دامی مانند ورم پستان و متریت مقاومت ایجاد کنند.

در گذشته همه مطالعات نشانه های کمبود را بررسی می کردند ولی امروزه نشان داده شده است که تنها کمبود نباید مورد مطالعه قرار گیرد بلکه در مقابل حد بالایی استفاده از این مواد باید در نظر گرفته شود.

در مطالعات اخیر بیان شده است که اضافه کردن این مواد کمی بالاتر از نیاز تعیین شده می تواند عملکرد و سلامت دام را بهبود بخشد.

بنابراین تاکنون سقف مجاز استفاده از بیشتر مواد آنتی اکسیدانی شناخته شده نیست و به همین دلیل تنها کمی بیش از سطح پیشنهاد شده می توان استفاده کرد، مگر اینکه شواهد علمی محکمی برای بی ضرر بودن مقادیر خیلی بالاتر آنتی اکسیدان ها به دست آید.

نشان داده شده است که استفاده از متیونین در دوره انتقال می تواند باعث کاعش استرس اکسیداتیو شود.

کارکرد این اسید آمینه با افزایش توان عملکردی کبد در متابولیسم و بهبود وضعیت ایمنی-متابولیکی است.

مترجم : مهندس محمد حسین مقیمی – منبع