آنالیز تخمیری سیلو چه اطلاعاتی در مورد سیلو به ما می دهد؟
آنالیز تخمیری سیلو از جمله پارامتر های مناسب جهت بررسی کیفیت سیلو است.
بررسی این آنالیز ها معمولاً سرنخ هایی در مورد تعداد نسبی و نوع میکروارگانیسم هایی که فرآیند تخمیر را کنترل می کنند در اختیار ما قرار می دهد.
اطلاعات حاصل شده از آنالیز تخمیری شبیه به کارت گزارشی در مورد فرآیندهای در جریان در سیلو و نیز پنجره ای به روی فاکتورهای دخیل از جمله بلوغ گیاه، رطوبت علوفه، دمای محیط، بسته بندی صحیح، تاثیر استفاده از مواد افزودنی و مدیریت تاثیر گذار بر کیفیت سیلو می باشد.
ماده خشک
ماده خشک سیلو (DM) از قندهای با قابلیت هضم بالا، نشاسته، پروتئین و فیبر قابل هضم تشکیل شده است.
برداشت محصول در رطوبتی ایده آل برای بسته بندی مناسب سیلو و حذف اکسیژن بسیار مهم است.
ماده خشک سیلو بر روی میزان اسید کل،pH و نوع فرآیند تخمیری در سیلو تاثیر گذار است.
سیلوهای با ماده خشک پایین ممکن است منجر به تخمیر طولانی مدت تر، تجزیه بیش از حد پروتئین و افزایش سطح اسید از طریق تبدیل مواد مغذی شود.
هنگامی که ماده خشک خیلی بالا باشد توده علوفه به سختی بسته بندی شده و تمایل به ناپایداری دارد، همچنین امکان رشد مخمر و کپک نیز فراهم می شود.
اسید کل
در هنگام تهیه سیلو، هدف کم کردن میزان اکسیژن است تا باکتری اسیدلاکتیک به منظور ثبات و حفظ علوفه سیلو شده، افزایش یابد.
اسیدلاکتیک نسبت به دیگر اسیدهای سیلو (استیک، پروپیونیک و بوتیریک اسید) قوی تر بوده و مسئول افت حداکثری pH است.
بسته به نوع علوفه، اسید کل باید کمتر از 10% ماده خشک علوفه باشد، که میزان اسید لاکتیک (4%-7% ماده خشک)، بدنبال آن اسید استیک (2%-3% ماده خشک)، اسید پروپیونیک ( کمتر از 0/5% ماده خشک) و اسید بوتیریک (کمتر از 0/1% ماده خشک) باشد.
غلظت های پایین اسید لاکتیک ممکن است نشان دهنده تخمیر محدود شده به علت محتوای ماده خشک بالا باشد.
این امر در لگوم و علوفه ها با ماده خشک بالاتر از 50% رایج است.
تخمیر محدود شده به علت آب و هوای سرد و سیلوی با محتوای بالای اسید بوتیریک ( سیلوهای کلوستریدیال) معمولاً میزان اسید لاکتیک پایینی دارند.
سطوح بالای اسید استیک ( بیشتر از 3-4% ماده خشک) اغلب در سیلوهایی مشاهده می شود که با ماده خشک بسیار پایین (کمتر از 25%) سیلو شده باشند.
این نوع سیلو به علت ظرفیت بافری بالا و بسته بندی نا مناسب و ضعیف تحت تخمیرهای طولانی مدت قرار می گیرد.
در این شرایط ریکاوری انرژی و DM از حالت ایده آل کمتر است.
غلظت های اسیتیک اسید همچنین می تواند زمانی که لاکتوباسیلوس به سیلو اضافه می شود، تخمین زده شود.
این امر به این علت است که لاکتوباسیلوس ها لاکتیک اسید را به استیک اسید و ترکیبات دیگر تبدیل می کند.
افزودن اسید های آلی به ایجاد تخمیر استیکی کنترل شده کمک می کند.
این راه کار ها برای رفع مساله پایداری شرایط هوازی ناشی از فساد در زمانی که سیلو در معرض اکسیژن قرار می گیرد به ویژه در هنگام تغذیه، استفاده می شوند.
هنگامی که غلظت اسید بوتیریک به بیش از 0/5% از ماده خشک برسد، نشانه آن است که سیلو تحت تخمیر کلستریدیایی قرار گرفته است.
سیلوهایی که میزان اسید بوتیریک بالایی دارند عموماً ارزش غذایی پایینی دارند و نیز سطوح ADF و NDF آنها نیز بعلت تجزیه بسیاری از مواد مغذی قابل حل بالاتر است.
pH
معیاری کلیدی برای ارزیابی تخمیر سیلو، سرعت افت pH و pH نهایی است.
به طور کلی هر چه میزان pH پایین تر باشد، سیلو بهتر محافظت شده و پایدارتر خواهد بود.
pH یک نمونه سیلو شده معیاری از فعالیت آن بوده و بوسیله فعالیت بافری محصول تحت تاثیر قرار می گیرد.
سیلوی لگوم تمایل به افت آهسته تر pH ، pH نهایی بالاتر داشته و به دلیل ظرفیت بافری آنها در مقایسه با ذرت و سایر علف ها، سیلو شدنشان مدت زمان بیشتری طول می کشد.
pH بالا به دلیل تخمیر محدود، همیشه نشان دهنده تخمیر ضعیف یا سیلاژ ضعیف نیست، بلکه سیلاژی که تخمیر محدودی را پشت سر گذاشته است، هنگام قرار گرفتن در معرض هوا تمایل به ناپایداری دارد.
تراکم علوفه
اگرچه در تجزیه و آنالیز تخمیر گزارش نشده است، تراکم علوفه گویای کیفیت سیلو است.
سیلوی با بسته بندی ضعیف تراکم پایینی دارد و اجازه ورود هوای بیشتری را به سیلو می دهد، بنابراین تخمیر زمان بیشتری می برد.
هر چه مدت زمان تخمیر علوفه بیشتر باشد، سوخت (قند، نشاسته و پروتئین) بیشتری سوزانده می شود.
برنامه ریزی
اگر طبق تجزیه و تحلیل تخمیر زمینه هایی را برای بهبود پیدا کرد، بلافاصله برنامه ریزی را شروع کنید.
علوفه سیلو را در زمان ایده آلی از نظر رطوبت برداشت، قطعه قطعه کرده و سریعاً به محل انبار منتقل کنید.
سیلو را به صورت فشرده ایجاد کرده و فوراً روی آن را بپوشانید تا مطمئن شوید که عاری از اکسیژن است.
بسیاری از چالش هایی که تولیدکنندگان با آن مواجه می شوند می تواند به ویژگی های محصول در زمان سیلو کردن مرتبط باشد.
علوفه با پروتئین بالا و قند کم که با وجود رطوبت بالا سیلو می شود ممکن است منجر به تخمیر ضعیف شود.
در مقابل، علوفه های با پروتئین بالا و قند پایین که با مقدار رطوبت پایین سیلو می شوند ممکن است منجر به گرم شدن سیلو در زمان استفاده و تغذیه شود.
