درصد تلفات گوساله
درصد تلفات گوساله ها نشان دهنده تعداد گوساله هایی است که از زمان تولد تا از شیرگیری تلف می شوند و میزان درصد ممکن است نسبت به گوساله های متولد شده و یا تعداد گاوهای تلقیح شده محاسبه شود.
100*(تعداد گوساله های متولد شده)÷(تعداد تلفات قبل از شیرگیری)=درصد تلفات گوساله بر اساس گوسالههای متولد شده
100*(تعداد گاوهای تلقیح شده)÷(تعداد گوساله هایی که قبل از از شیرگیری تلف میشوند )=درصد گوساله های تلف شده بر اساس گاوهای آبستن
در بیشتر موارد میزان درصد وقتی که در محاسبه از تعداد گوساله های متولد شده استفاده شود بیشتر خواهد بود زیرا مخرج (تعداد گوساله های متولد شده) کمتر از گاوهای تلقیح شده است.
غیرمحتمل است که همه گاوهای تلقیح شده آبستن شوند و یک گوساله تولید کنند.گوساله های سقط شده در نظر گرفته نمی شوند و در محاسبات به شمار نمی آیند.
در ترکیب با اطلاعات مربوط به تلفات این اندازه گیری عملکرد می تواند درک ارزشمندی از
1) انتخاب ژنتیکی
2) محیط زایش
3) برنامه سلامت گله و یا
4) مدیریت تغذیه ای ارائه بدهد.
وقتی که تلیسه ها یا گاوها زایش می کنند بیشترین تلفات گوساله ها بلافاصله یا کمی پس از زایش اتفاق میافتد.
خلاصه ای از تلفات گوساله ها در آزمایشگاه تحقیقاتی دام و مرتعUSDA-ARS در مایلز سیتی، مونتانا، در طول یک دوره 15 ساله که نشان دهنده 13296 زایش است مشخص کرد که اکثر تلفات گوساله ها (57%) 24 ساعت پس از زایش اتفاق افتاد و 70% از این تلفات همراه با سخت زایی بود.
وزن تولد بالا عامل اولیه تاثیرگذار بروز سخت زایی است. اگر تولیدکنندگان برای وزن از شیرگیری یا وزن یک سالگی بالا گزینش انجام بدهند در صورتی که نظارت نداشته باشند وزن تولد ممکن است به طور غیر مستقیم افزایش پیدا کند.
موثرترین روش برای مدیریت وزن تولد و کاهش بروز سخت زایی از طریق انتخاب ژنتیکی مناسب و استفاده از اسپرم هایی با EPDs(شاخص تفاوت مورد انتظار نتاج) وزن تولد پایین تا متوسط و یا EPDs سهولت زایمان بالا به طور خاص وقتی از تلیسه ها استفاده می شود می باشد.
اگر گوساله های با سایزهای متوسط و معمولی در دو روز اول پس از زایش تلفات بالایی داشته باشند محیط زایش باید ارزیابی شود.
در خلاصه 15 ساله تلفات گوساله انجام شده در ایستگاه آزمایشی مایلز سیتی، 6% از تلفات گوساله ها مرتبط با قرار گرفتن در معرض سرما به دلیل شرایط سرد و مرطوب بود.
در حالی که حذف تمامی این نوع از تلفات امکان پذیر نیست یک محیط زایش گرم و خشک برای افزایش زنده مانی گوساله های تازه متولد شده به خصوص در زایش های اواخر زمستان و اوایل بهار در نبراسکا بسیار حائز اهمیت است.
حدود 13 درصد از گوساله ها پس از زایش به دلیل بیماری تلف شدند(پنومونی اولیه و اسهال). در هر دو مورد غالباً بیش از یک عامل رایج می تواند شناسایی شود.
پنومونی التهاب بافت ریه است و علائم آن شامل تنفس سریع، تب، سرفه خشک، از دست دادن اشتها و ترشحات بینی می باشد.
ویروس های رایجی که ممکن است آغاز کننده پنومونی باشند شامل IBR (رینوتراکئیت عفونی گاو)، BRSV (ویروس سینسیشیال تنفسی گاوی)، PI3 (پاراآنفولانزای 3)و BVD (اسهال ویروسی گاو) در میان دیگر ویروس های شناخته شده و ناشناخته می باشند.
وقتی آسیب آغاز شد باکتری ها بافت در معرض خطر را آلوده می کنند. اسهال علامت بسیاری از بیماری های مختلف است مثل پنومونی و ممکن است به علت عوامل بیماری زای مختلفی ایجاد شود.
عوامل باکتریایی رایج اسهال شامل ای کلای، روتا ویروس، کرونا ویروس و کریپتوسپوریدیوم می باشند. اغلب چندین دلیل وابسته به هم منجر می شود که درصد تلفات گوساله بالاتر از حد مطلوب شود.
بنابراین مهم است که سوابق جامعی از عوامل مرتبط با تلفات گوساله نگهداری شود در این صورت این عوامل می تواند به طور مناسب مدیریت شود.
وقتی گوساله ها به سن 24 ساعت میرسند هدف برای تلفات بعدی تا زمان از شیرگیری باید کمتر از 1% باشد.
