نقد شوندگی

نقد شوندگی معیاری از توانایی دامداری برای پرداخت تعهدات سر رسید در سال پیش رو به صورت نقد و از طریق دارایی­ هایی است که می ­توانند به آسانی به نقد تبدیل شوند.

نقد شوندگی اغلب با استفاده از نسبت جاری حساب می ­شود.

این نسبت شاخصی از توانایی اموال و دارایی­ های کنونی دامداری است که اگر نقد شوند، بتوان بدهی­ های جاری را با آنها پوشش داد.

نسبت جاری 1/5 نشان می­ دهد که دارایی ه­ای به ارزش 1/50 $ برای هر دلار از بدهی­ های جاری وجود دارد.

هر چه نسبت بالاتر باشد، نقد شوندگی بالاتر است.

این نسبت همچنین شاخص مهمی برای دوام مالی کوتاه مدت است.

معیار دیگری از نقد شوندگی دامداری سرمایه در گردش است.

سرمایه در گردش تفاوت بین ارزش دارایی های جاری و بدهی­ های جاری است.

دارایی ­های جاری شامل پول نقد، پس اندازها و دیگر دارایی­ هایی است که می ­توانند در طول سال به آسانی به پول نقد تبدیل شوند ( مثل پول نقد، انبارها، فیدر، اوراق قرضه، حساب های دریافتنی، هزینه­ های پیش پرداخت، موجودی­ ها مثل خوراک و منابع).

بدهی­ های جاری مسئولیت­ های مالی هستند که ظرف یک سال از تاریخ ترازنامه سر رسید می­ شوند (حساب­ های قابل پرداخت، وام­ های ساخت و ساز، بخش اصلی پرداخت وام برنامه ­ریزی شده و سایر هزینه­ های تعهدی).

دامداری باید قادر به پرداخت تعهدات جاری­ اش باشد و برای کمبودهای غیر منتظره نقدینگی پشتیبان داشته باشد.

کمبود نقدینگی ممکن است به علت شیوع بیماری، تولید شیر پایین ­تر از میزان انتظار، قیمت شیر پایین­ تر، قیمت ­های نهاده­ های بالاتر و ترکیبی از این موارد رخ  دهد.

نسبت جاری ( CR) بالای  1/0 نشان دهنده­ این است که دامداری دارایی­ های جاری بیشتری نسبت به بدهی­ های جاری ­اش دارد.

یک دامداری رقابتی باید قبض­ ها و تعهدات بانکی­ اش را بروز انجام دهد.

نسبت جاری 2/0 گاهی قوی قلمداد می ­شود، اما در بازار شیر این چنین پرنوسان چندان هم کافی نیست.

در حالیکه دریافت منظم چک شیر به جریان نقدینگی دامداری کمک می­ کند، اما نزول طولانی­ مدت در قیمت شیر نیازمند منابع نقدی برای پرداخت قبوض  سر رسید است.

دامداری­ های با روند و مدیریت مناسب نسبت جاری معادل 3/5 دارند، در حالی که دامداری­ های متوسط که اغلب در جریان رکودهای بازار تقلا می­ کنند نسبت جاری معادل 2/7 دارند.

اگر نسبت جاری پایین باشد:

نسبت جاری پایین مداوم نشان دهنده مشکل مالی عمده در جریان نقدینگی است.

استراتژی­ های مربوط به بهبود نسبت جاری دامداری شامل:

1-بازپرداخت بدهی ­های موجود با شرایط بازپرداخت طولانی ­تر

2-فروش دارایی ­های طولانی مدت و متوسط غیر ضروری ( مثل ماشین آلات و سرمایه گذاری)، استفاده از درآمد برای کاهش بدهی یا بهبود عملکرد دامداری.

3-افزایش درآمد دامداری یا کاهش هزینه ­ها، با تمرکز بر افزایش سودآوری.

نسبت جاری پایین ممکن است نتیجه اعطای اعتباری غیر وام مسکن توسط وام دهنده در مدت بسیار کوتاه باشد، مثل زمانی که برای تجهیزات بزرگی مانند بیلرهای بزرگ، چاپرها یا کمباین­ ها برای سه سال یا کمتر هزینه می شود.

این استراتژی منجر به نسبت­ های قابل ملاحظه پایین­ تر از 1/0 برای برخی از دامداران می­ شود.

زیرا که میزان بالایی از تعهدات هر ساله سر رسید می ­شود. جریان نقدینگی معمولاً بسیار پایین است.

این موضوع تا زمانی که دامداری به اندازه کافی سودآور باشد تا پرداخت­ ها را انجام دهد و وام دهنده به اعطای اعتبار ادامه دهد، مشکلی نیست.

تمدید اعتبار غیر از وام مسکن به وام دهنده کنترل بیشتری بر وام و مزرعه می­ دهد.

این وام ها معمولاً حداقل سالیانه بررسی و تمدید می ­شوند.

این خط طولانی وام باعث ایجاد مشکلاتی برای برخی دامداران زمانی که  سال­ های بدی داشته باشند و وام دهندگان اعتبار اضافی را به آنها اعطا نمی­ کنند.

همچنین دیگر وام دهندگان ممکن است دامداری­ ها را به علت نسبت جاری ضعیف شان با ریسک بالا در نظر بگیرند.

نسبت جاری پایین معمولاً زمانی که دامداری سودآور باشد و نسبت بدهی به دارایی پایین­تر از 30% باشد، مشکل کوچکی است.

با این حال این یک پاسخ بلند مدت نیست بلکه راه حلی کوتاه مدت است.

با وجود نوسان قیمت­ ها داشتن پول نقد در دسترس برای پوشش دادن هزینه ­ها بسیار مهم است.

اگر نسبت جاری بالا باشد:

نسبت جاری بالا نشان دهنده نقدینگی مازاد است که باید عاقلانه سرمایه گذاری شود تا دامداری را از روند نزولی بازار محافظت کند.

اموال و دارایی های موجود معمولاً نسبت بازگشت کمتری را نسبت به سایر دارایی­ ها ایجاد می کنند.

اگر نسبت جاری دامداری شما بالا است، سرمایه ­گذاری در دارایی هایی را در نظر بگیرید که بازدهی بالاتری ایجاد می­ کنند ( در عین حال اجازه می­ دهند در صورت نیاز به پول نقد دسترسی داشته باشید).

سرمایه در گردش

دارایی در گردش راه دیگری برای تخمین نقدینگی دامداری است و معیاری برای سنجش حاشیه ایمنی پول به جای نسبتی از توانایی دامداری در پرداخت بدهی ­های کوتاه مدت محسوب می­ شود.

میزان دارایی در گردش کافی به اندازه و دامنه تجارت دامداری بستگی دارد.

با این حال توصیه رایج برای دامداری­ ها این است که سرمایه در گردش شان برابر با 25% درآمد ناخالص آنها باشد.

ترجمه: مهندس فرشته قدیمی – منبع 

تایید و ویرایش: دکتر مصطفی سلیمانی فر