فهرست مطالب
با گاو های زمین گیر چطور باید برخورد کرد؟
اطمینان از سلامت گاو یکی از نکات مدیریتی مهم در تولیدات گاوهای شیری است.
چندین عامل مانند صدمات فیزیکی، بیماری های متابولیکی یا عفونی و زایش می تواند موجب زمین گیر شدن گاو ها شوند.
مدیریت گاوهای زمین گیر در فارم های شیری بسیار حیاتی است.
گاو زمین گیر دامی است که نمی تواند بدون کمک بایستد یا راه برود.
هزینه های مستقیم در رابطه با گاو زمین گیر شامل:
- افزایش حجم کاری نیروی کار
- درمان دارویی و دامپزشکی
- کاهش عملکرد تولید مثلی
- افزایش نرخ حذف
- افزایش هزینه های تولید
برای جلوگیری از ضررهای مالی و مشکلات مربوط به آسایش و رفاه دام، مدیریت گاوهای زمین گیر و در نظر گرفتن برنامه درمانی صحیح در گاوداری ها امری حیاتی است.
ارزیابی گاو های زمین گیر
مرحله اول ارزیابی دام پیش از کمک کردن به او برای ایستادن است.
بسیار مهم است که صدمات و جراحات مشخص و وجود بیماری که از ایستادن دام جلوگیری می کند، ارزیابی شود.
باید لغزندگی و رطوبت سطوح را با پخش شن، آهک یا بستر از بین برد.
پوزه گاو را بسته سپس با استفاده از یک طناب یا زنجیر یکی از پاهای عقبی باید زیر بدن قرار گرفته در حالی که گاو را به همان سمت پای جمع شده می چرخانید.
گاوی که در حالت صاف دراز کشیده است اغلب سرش را به زمین می کوبد و اگر برای زمان طولانی در این وضعیت رها شود نفخ می کند.
بنابراین برای جلوگیری از دراز کشیدن دام از یک تکیه گاه کمک گرفته و از دراز کشیدن دام جلوگیری کنید و سر دام در جهت مخالف چرخانده شود.
تشویق به ایستادن
چندین روش برای تشویق گاو زمین گیر برای ایستادن وجود دارد که شامل، صحبت کردن با او، از زاویه پشت گاو به سمت شانه هایش به او نزدیک شده، فریاد زده و دست ها را بهم بزنید یا با وسیله ای صدا ایجاد کنید.
توصیه می شود طناب پوزه بند (halter) شل باشد تا بتوانید سر گاو را چرخانده و کنترل سرعت و جهت او را داشته باشید.
اگر گاو بدون هیچ لرزشی ایستاد می تواند به آرامی حرکت داده شود و با دقت به ناحیه اختصاصی برای بررسی و درمان دام منتقل شود.
اگر گاو به اندازه کافی قوی نیست و نمی تواند روی پای خود به درستی بایستد، توصیه می شود که یک حصار محکم به طور موقت دور او ایجاد کنید.
اگر گاو توانایی ایستادن نداشت یا در جای ایمنی برای ایستادن نیست، او را به مکان ایمن تری منتقل کنید.
هیچ وقت گاو را با سر، دم ، پاها یا دست هایش روی زمین نکشید.
از تسمه یا طناب های عریض در جهات افقی، جلو، عقب یا در کنار دام برای حرکت دادن گاو بر روی یک تخته و دیگر سطوح مناسب دیگر استفاده کنید.
در فرآیند آماده سازی گاو دقیق باشید و زمانی که گاو محکم شد او را سریع و روان حرکت دهید.
در سال های اخیر از وسیله ای به نام هیپگیر یا جک لگن گیر جهت بلند کردن گاو زمین گیر استفاده می شود.
آموزش کارکنان دامداری در رابطه با گاوهای زمین گیر
دستورالعمل ها و برنامه های دامداری در رابطه با گاو زمین گیر باید بررسی شود و همه لوازم مورد نیاز به خوبی نگهداری شوند.
تیم مسئول گاوهای زمین گیر باید به خوبی آموزش ببینند تا بتوانند از همه ابزارها در زمان لازم استفاده کنند.
تماشای فیلم های آموزشی، شرکت در سمینارهای آموزشی، ارزیابی مجدد موقعیت های قبلی و تمرین بر روی دام های تلف شده همگی روش های خوبی برای تمرین هستند.
مدیریت گاو زمین گیر
هدف از مراقبت از گاو زمین گیر جلوگیری از صدمات بیشتر، به حداکثر رسانیدن شانس بهبود، اطمینان از آسایش گاو و همینطور ایمن نگهداشتن گاو و شخص مراقبت کننده است.
برای کمک به جریان نرمال خون در ماهیچه ها و جلوگیری از صدمات عضلانی، گاوهای زمین گیر باید هر 4 تا 6 ساعت یکبار جا به جا شوند.
اگر گاو 12 ساعت بعد از حرکت دادن روی سطح مناسب نایستاد، باید برنامه درمانی مناسب برای دام اجرا شود.
اگر گاو در 24 ساعت اول هنوز قادر به ایستادن نباشد، شانس اینکه دوباره بتواند بایستد پایین است.
زمانی که گاو افسرده شده از خوراک خوردن می افتد یا شروع به از دست دادن اسکور بدنی اش می کند و همینطور ضایعات پوستی نمایان می شود باید گاو را ذبح کرد.
در نتیجه، گاوهای زمین گیر نیازمند توجه فوری و درمان سریع هستند.
گاوهای زمین گیر را به مکانی امن در یک بهار بند باز و سایه دار که سطح راحتی برای استراحت فراهم کرده و تحت محافظت کامل بوده و آب تازه، خوراک و کاه در همه زمان در دسترس است، منتقل می کنیم.
از روش های جابه جایی ایمن استفاده کنید .
گاوهای زمین گیر باید به طور مداوم چک شوند و وضعیت، مراحل درمان و سوابق حرکتی آن ها ثبت شود.
منبع ، ترجمه: خانم مهندس فرشته قدیمی
