استفاده از منابع قندی در خوراک گاو شیری
استفاده از منابع قندی در خوراک گاو شیری – باوجود قیمت پایین شیر خام و حاشیه سود پایین در صنعت گاو شیری، گسترش این صنعت توجه زیادی را به خود جلب کرده است.
همچنین گسترش صنعت خوراک گاو شیری نیز از این امر مستثنی نبوده است.
آسیب‌های ناشی از آب‌وهوای مرطوب در فصل بهار، تابستان و پاییز، دانه‌های غلات را آلوده به انواع کپک‌ها می‌کنند.
بین کیفیت خوب و بد گیاهان علوفه‌ای هم مرز بسیار باریکی وجود دارد.
همه این موارد باعث افت کیفیت نشاسته‌ها و درنتیجه منابع انرژی می‌شود که ضرورت ایجاد تنوع در منابع تأمین کربوهیدرات را بیشتر نمایان می‌سازد.
اضافه کردن قندها به جیره می‌تواند جیره‌ها را به سمتی ببرد که فشار مشکلات را از دوش متخصصین تغذیه که در طول سال‌های اخیر با مشکل تنظیم جیره‌های دارای مقادیر بسیار بالای نشاسته روبرو بودند، برمی‌دارد.
بازه معمول نشاسته در ماده خشک خوراک کاملاً مخلوط شده (TMR) بین ۲۸ تا ۳۲ درصد است.
ازآنجا که مقدار زیادی نشاسته از ذرت سیلو شده و دانه ذرت تأمین می‌شود، خواه با رطوبت بالا یا پایین، تأمین قند بیشتر در جیره در کوتاه‌مدت میسر نیست (چون تغییر کیفیت سیلو در کوتاه‌مدت ممکن نیست).
اضافه کردن قندها می‌تواند جایگزین مناسبی برای فراهم کردن انرژی باشد. اضافه کردن قندها بین ۶ تا ۹ درصد ماده خشک خوراک کاملاً مخلوط قابل انجام است.
این قندها می‌توانند شامل قندهای مایع و انواع فراورده‌های آب‌نبات سازی باشند. صنعت فراورده‌ها در همین راستا برای تأمین مواد مغذی بهینه، تکامل پیداکرده‌اند تا نیاز صنعت گاو شیری را تأمین کنند.
بسته به نوع علوفه تأمین‌شده استراتژی های زیادی می‌توان به کار گرفت.
در گله‌هایی که ذرت سیلو شده دیرتر از زمان توصیه‌شده برداشت می‌شود و ماده خشک بیشتری دارند، اضافه کردن قند مایع نه‌تنها می‌تواند انرژی این علوفه سیلو شده را تا حد مطلوب افزایش دهد.
حتی می‌تواند مانع از جدا کردن خوراک توسط دام شود. در جیره‌های محتوی سیلاژ گراس یا غلات دانه‌ریز (مثل جو) که مقدار نشاسته بیشتر و نیز رطوبت بیشتر دارند، فراورده‌های جانبی آب‌نبات سازی می‌توانند بهتر عمل کنند.
این مواد خوراکی نسبت‌های مختلفی از منابع انرژی ازجمله قند، نشاسته و چربی دارند. این مواد خوراکی قیمت معقولی دارند و معمولاً تابعی از قیمت ذرت هستند.
اضافه کردن قند اضافی به جیره کمی شکاکانه انجام می‌شود، چراکه پژوهش کافی برای نشان دادن دقیق مکانیسم پاسخ به این مواد انجام نگرفته است.
در این مورد تنها تولید شیر مورد توجه نیست. در بعضی گله‌ها، این افزایش تولید شیر همراه با افزایش مقدار ترکیبات شیر (بیش از ۳۶ کیلوگرم به ازای هر گاو) بوده است.
در بازار امروز، ترکیبات شیر می‌توانند قیمت واحد شیر را افزایش دهند.
ارزیابی درآمد نسبت به هزینه‌های خوراک (IOFC) به ازای هر گاو بهترین کار برای برآورد کارکرد مناسب تغییرات جیره‌ای است.
بسیار پیش می‌آید که قیمت واحد یک ماده خوراکی در تصمیم برای خرید آن تعیین‌کننده است.
ولی به این نکته توجه نمی‌شود که استفاده از این ماده خوراکی بر مقدار مصرف بقیه مواد خوراکی چه تأثیری می‌گذارد و این تأثیر چه تغییری در هزینه تمام‌شده کل خوراک خواهد داشت.
علاوه بر این‌ها، در پی تغییر در ترکیب خوراک نباید انتظار افزایش آنی تولید داشته باشیم، بخصوص زمانی که انتظار افزایش تولید در ترکیبات شیر داریم باید بیشتر صبر کنیم.
در این مورد لازم است روز تغییر جیره را ثبت کرده و هرروز بعدازآن مقدار تولید کل شیر، ترکیبات و نیتروژن اوره‌ای شیر (MUN) را (در صورت امکان)، یادداشت کنید.
طرح‌ریزی استفاده از قندها در خوراک
- گام اول) منابع تأمین این قندها در منطقه خود را پیداکرده و قیمت و کیفیت هرکدام را ارزیابی کنید.
- گام دوم) جیره‌های مورد مصرف گاوها را با متخصص تغذیه خود کنترل کنید تا مقدار مناسب از هر منبع قندی در اختیار گاو قرار گیرد.
- گام سوم) با استفاده از تاریخ شروع تغییر در جیره، عملکرد تولید شیر، چربی شیر، پروتئین شیر و نیتروژن اوره‌ای شیر گله را به مدت ۳۰ روز ارزیابی کنید.
- گام چهارم) مقدار درآمد در مقابل هزینه خوراک گله را قبل از شروع تغییر با بعدازآن مقایسه کنید.
- گام پنجم) درنهایت برای تصمیم‌گیری ادامه روند تغذیه این مواد جدید خوراکی، از داده‌های درآمد در مقابل هزینه خوراک گله استفاده کنید.
تایید و ویرایش : مهندس محمد حسین مقیمی – منبع
