استفاده از کاه برنج در تغذیه دام
کاه برنج لیگنین کمتری نسبت به بقیه کاه ها دارد اما محتوای سیلیس آن بالاتر است.
برگ ها حاوی سلیس بیشتری نسبت به ساقه هستند. بنابراین توصیه می شود که کاه برنج را تا آنجایی که ممکن است کوتاه ببریم تا نسبت ساقه آن بیشتر شود.
سیلیسها به دیواره سلول متصل شده و یا محلول هستند و طریق ادرار دفع می شوند و ممکن است مقداری calculi رخ دهد اما به نظر نمی رسد که این یک مشکل جدی باشد.
کاه برنج حاوی مقدار بالایی از اگزالات است ( 1-2 % DM) ، که باعث کاهش دسترسی Ca می شود و بنابراین مکمل سازی Ca را لازم می کنند.
کیفیت کاه برنج به عوامل زیادی چون رقم، زمان بین برداشت و انبار کردن، نیتروژن موجود در کودها، بلوغ گیاه ( محتوای لیگنین همراه با بلوغ افزایش می یابد)، سلامت گیاه و شرایط آب و هوایی بستگی دارد.
کاه برنج منبع انرژی خوبی است، اما مقدار پروتئین آن پایین است ( 2-7 %) و مقدار سیلیس بالای آن منجر به قابلیت هضم پایین آن می شود.
این گیاه به عنوان علوفه ای با کیفیت پایین و متغیر در نظر گرفته می شود. مواد معدنی ( بویژه گوگرد) می تواند به عنوان فاکتور محدود کننده عمل کند.
محدود کننده های دیگر شامل:
- محتوای NDF بالا که منجر به کاهش مصرف مادهی خشک و تولید شیر تصحیح شده برای چرب می شود.
- غلظت پایین P، Cu، Zn، Ca و NaCl احتیاجات حیوان را پاسخ نمی دهد.
- سطح انرژی پایین در مقایسه با سیلوی ذرت و خوشخوراکی پایینتر که منجر به کاهش دسترسی به نیتروژن می شود.
وقتی کاه ها به نشخوارکنندگان خورانده می شوند، اولین محدودیت های آن شامل کاهش کلی قابلیت هضم، کاهش نرخ عبور از شکمبه، افت الگوی تخمیر پروپیونات در شکمبه و کم شدن نیتروژن قابل تخمیر و پروتئین عبوری است.
بسته به سیستم پرورش مزارع، چندین روش برای خوراندن کاه برنج به نشخوارکنندگان وجود دارد:
در سیستم های گسترده (extensive)، حیوانات مجاز به ورود به مزارع شالیکاری بعد از برداشت بوده تا آزادانه بتوانند روی کاه برنج و علف های هرز در مزارع یا کنار جاده ها چرا کنند .
در سیستم های با گستردگی کمتر ( less extensive)، حیوانات در شالیزار نزدیک به پشته های کاه برنج بسته می شوند.
در سیستم های stall-fed، کاه برنج ممکن است به تنهایی، یا همراه با سایر مکمل های علوفه و یا کنسانتره خورانده شود.
مکمل سازی کاه برنج به منظور کاهش نقاط ضعف آن به شدت توصیه می شود.
در نشخوارکنندگان، زمانی که تولید شیر یا گوشت مد نظر است، کاه برنج هم باید با منبع پروتئینی و هم منبع انرژی مکمل سازی شود.
برای داشتن رشد مناسب با جیره های بر پایه کاه، حدود 8 تا 10 % پروتئین برای گله های جوان مورد نیاز است، این امر مصرف خوراک را بهبود و بنابراین مصرف انرژی را افزایش می دهد.
حبوبات (legumes) غالباً به عنوان منابع مکمل پروتئینی پیشنهاد می شوند. برای بهبود انرژی کاه برنج نیز می توان از سیلوی ذرت استفاده کرد.
غنی سازی کاه با اوره و سایر مواد شیمیایی نیز توصیه می شود.