برنامه پرداختی ها در دامداری
تقریباً همه ی مشاغل مدیریت بدهی را در فعالیت های خود دارند. پرداخت برنامه ریزی شده بدهی های سالانه به عنوان درصدی از درآمد ناخالص مزرعه معیار خوبی از رقابت پذیری است.
برخی از بدهی ها می توانند اجازه استفاده از فرصت ها به منظور افزایش سودآوری را به کسب و کار ما بدهند.
بازپرداخت های برنامه ریزی شده بسیار زیاد اصل وفرع و اقساط سرمایه به طور جدی بر توانایی مجموعه در انجام تعهدات نقدی، موجودی کافی به عنوان درآمد مطلوب و سرمایه گذاری مجدد در کار تاثیر می گذارد.
اگر نسبت هزینه های مجموعه (نسبت هزینه های مالی مجموعه به جز بهره بر کل درآمد دامداری) که تعیین می کند چه مقدار از درآمد ناخالص دامداری به پرداخت هزینه های مجموعه مربوط می شود، 70% باشد و باز پرداخت بدهی های برنامه ریزی شده 10% باشد در آن موقع 80% از درآمد ناخالص دامداری برای پرداخت هزینه های وام (اصل و فرع) و پرداخت اقساط سرمایه است.
در این صورت تقریباً تنها 20 درصد از درآمد ناخالص برای پرداخت مالیات، درآمد عملیاتی، سرمایه گذاری بازنشستگی، افزایش ذخیره نقدینگی دامداری و پول برای سرمایه گذاری مجدد بر روی مجموعه و یا سرمایه گذاری در خارج از دامداری، در دسترس خواهد بود!
پرداخت برنامه ریزی شده بدهی ها – برنامه پرداختی ها در دامداری
سطح رقابتی (competitive level)
(gross receipts) کمتر از 10% از درآمدهای ناخالص: A
کمتر از 400 دلار به ازای هر گاو: B
محاسبه:
پرداخت های اصلی برنامه ریزی شده 158250 $
پرداخت های بهره برنامه ریزی شده 52000 $ +
پرداخت های اجاره سرمایه 0 +
پرداختی های بدهی کل 210250 $ =
درآمد ناخالص مزرعه 1450000 $ ÷
100 × 145/0 =
5/14 % از دریافتی های ناخالص=
A : (کل پرداخت های برنامه ریزی شده اصل وام درسال (سالانه)
کل پرداخت های برنامه ریزی شده بهره سالانه +
کل پرداخت های برنامه ریزی شده اقساط سرمایه
100 * ( درآمدهای ناخالص مزرعه ÷
B : کل پرداخت های اصلی برنامه ریزی شده سالانه
کل پرداخت های سالانه بهره برنامه ریزی شده +
کل پرداخت های اقساط سرمایه برنامه ریزی شده +
÷تعداد گاوها (شیری و خشک)
کل باز پرداخت های اصل و فرع وام ها مورد استفاده در این محاسبه معمولاً شامل حساب های پرداختنی ظرف 30 روز آینده نمی شود.
سایر حساب های بازی که حتی اگر پرداخت آن در بیش از 30روز سر رسید بشود جاری در نظر گرفته می شوند، مانند پرداخت سالانه اجاره زمین، نیز شامل این موضوع نمی شود.
با این حال، چه حساب های پرداختنی باز و چه مبالغ انباشته شده به دلیل اینکه مجموعه تمایل و یا توان پرداخت ندارد، باید در نظر گرفته شوند. اما دامداری چگونه این مانده ها را پرداخت خواهد کرد؟
یکی از راه ها متعهد شدن به پرداخت آنها طی 12 ماه آینده در یک طرح پرداخت خودخواسته است. راه دیگر مستهلک کردن حساب های پرداختنی به یک یا چند حساب طولانی مدت تر با بازپرداخت های اصل و سود برنامه ریزی شده است.
اگر مزرعه از این استراتژی پیروی کند می تواند نرخ بهره کمتر از آنچه در حساب های باز معمول است را پرداخت کند.
با این حال این بدان معنی است که دامداری برای هزینه های اجرایی بدهی تحمیل شده دارد، نه بدهی که به دامداری کمک کرده تا کارامدتر یا مولدتر باشد.
دامداری باید به دقت ارزیابی کند که چرا و چگونه در موقعیت انباشت مانده های پرداخت نشده قرار گرفته و تعیین کند که چگونه باید کار را مدیریت نماید تا احتمال تکرار این اتفاق را به حداقل برساند.
عواملی که پرداخت سالانه بدهی ها را تحت تاثیر قرار می دهد:
1-بدهی کلی دامداری
2- ساختار بدهی ( کوتاه، میان مدت، بلند مدت)
3-نرخ بهره
4-درآمدهای ناخالص دامداری
اگر پرداخت بدهی سالانه برنامه ریزی شده خیلی زیاد باشد
زمانی که پرداخت بدهی برنامه ریزی شده خیلی زیاد باشد و باعث ایجاد سختی هایی در کار دامداری شود، مدیر اول از همه باید تعیین کند که چرا مقدار آن انقدر زیاد بوده و چرا باعث ایجاد سختی هایی شده است.
زمانی که علت یا علت ها روشن شد، مدیر باید گزینه های دیگر را در نظر گرفته و دست به اقدام بزند. اگر دامداری بدهی کوتاه مدت قابل توجه دارد، برنامه ریزی مجدد مقداری از آن بدهی در مدت زمان طولانی تر (اما منطقی) باعث کاهش بازپرداختی های سالانه می شود.
شرایط وام را نسبت به دارایی خریداری شده مرور کنید. شرایط وام به طور کلی باید منعکس کننده عمر مفید کالا در تجارت باشد.
مثلاً، اگر یک شیردوشی با عمر مفید 15 سال با یک وام سه ساله تامین هزینه شود، جریان نقدینگی به شدت به خطر می افتد.
اگر نرخ های بهره موجود در حال حاضر کمتر از آنهایی باشد که شما می پردازید، تامین مالی مجدد نیز راه حل جایگزینی است که ارزش بررسی دارد.
کاهش کل بدهی از طریق فروش دارایی هایی که از آنها استفاده نمی شود یا برنامه ریزی دقیق، کنترل و توزیع بدهی روی گاوهای بیشتر نیز گزینه های دیگر هستند.
با این حال هر روش جایگزین تنها زمانی موفقیت آمیز است که کسب و کار سودآور باشد.
در برخی موارد، زمانی که پول برای توسعه کسب و کار قرض گرفته می شود، پرداخت بدهی سالانه به عنوان درصدی از دریافتی ناخالص کاهش می یابد حتی اگر کل بدهی افزایش یابد.
بازپرداخت بدهی های برنامه ریزی شده برای بالای 20% دامداری ها ( بر اساس بازده خالص هر گاو) در Ohio Dairy Farm Business summary به طور متوسط 396 دلار برای هر گاو و 5/5 درصد از درآمد ناخالص برای سال 2011 تا 2015 بوده است.
این مقدار در 10 درصد گله‌های بالای لیست در گزارشNew York Dairy Farm Business Summary به طور متوسط 388 دلار برای هر گاو و 6 درصد از درآمد ناخالص برای همان دوره زمانی بود. اعداد این گزارش شامل کاهش خالص بدهی های عملیاتی است.
مترجمه مهندس فرشته قدیمی/ تایید و ویرایش دکتر مصطفی سلیمانی فر
