Empty cart

محصولی در سبدخرید وجود ندارد

استفاده از ضایعات سیب در تغذیه دام

استفاده از ضایعات سیب در تغذیه دام

تفاله سیب باقیمانده جامدی است که پس از آسیاب کردن و آبگیری جهت تهیه آب سیب یا پوره باقی می ماند (گینز و همکاران، 1987؛ کفیل زاده و همکاران، 2008). سیب های کنده شده، ریخته شده و آسیب دیده (شکسته، زخمی در حین چیدن، نامناسب برای بسته بندی) در برخی فصول به وفور در دسترس هستند و گاهی اوقات از ضایعات سیب در تغذیه دام استفاده می شوند (NDDB، 2012).

تفاله سیب حاوی پوست، گوشت، ساقه، هسته، دانه ها و بقایای آب است (سودا و همکاران، 2007؛ کراوشو، 2004).

یک نمونه تفاله سیب حاوی 54 درصد تفاله، 34 درصد پوست، 7 درصد دانه، 4 درصد هسته دانه و 2 درصد ساقه گزارش شده است (Kolodziejczyk و همکاران، 2007).

تفاله سیب یک خوراک فیبری آبدار است که برای مدت طولانی خوراک سنتی برای انواع دام بوده است (Leroy et al., 1955).

تفاله سیب به صورت تازه در مجاورت کارخانه های فرآوری سیب استفاده می شود.

تفاله سیب تازه به دلیل رطوبت زیاد و محتوای بالای آن در قندهای قابل تخمیر، به آسانی فاسد می‌شود و اغلب برای نگهداری طولانی‌تر سیلو شده یا خشک می‌شود (شالینی و همکاران، 2010؛ کراوشو، 2004).

سیب بعد از موز دومین محصول میوه در جهان است. در سال 2016، 82 میلیون تن در جهان تولید شد: 70 میلیون تن به طور مستقیم برای غذا، 5.8 میلیون تن فرآوری شده، 7 میلیون تن هدر رفت و 0.66 میلیون تن به عنوان خوراک استفاده شد.

تولیدکنندگان اصلی چین، ایالات متحده آمریکا، ترکیه، ایران و لهستان بودند (فائو، 2018).

از آنجایی که تفاله سیب حدود 25 درصد سیب های فرآوری شده برای آب میوه یا سیب را تشکیل می دهد، می توان تخمین زد که 1.4 میلیون تن تفاله سیب تازه در سال 2016 تولید شده است.

در فرانسه، جایی که تولید سیب در سال 2012 حدود 1.8 میلیون تن بود، در نظر گرفته شده است که یک سوم تولید به آبمیوه یا سیب فرآوری می شود که در نتیجه حدود 150000 تن تفاله حاصل می شود (FNPF، 2016).

در بریتانی، فرانسه، آسیاب‌های سیب سالانه حدود 8700 تن DM تفاله سیب و همچنین مقادیر کمی سیب حذف شده تولید می‌کنند (روی و همکاران، 2013).

هند سالانه 1 میلیون تن تفاله سیب تولید می کند، اما تنها 10000 تن آن به عنوان خوراک استفاده می شود (شالینی و همکاران، 2010).

تفاله سیب تازه حاوی 15-30% DM و تفاله سیب پرس شده حاوی 30-40% DM است. تفاله سیب از نظر پروتئین فقیر بوده (3-11% DM) و از نظر قند و الیاف غنی است.

تفاله سیب و سیب کامل حاوی میزان بالایی قند ( عمدتاً فروکتوز و گلوکز) هستند و بنابراین یک منبع خوب از انرژی قابل هضم سریع در شکمبه هستند.

به دلیل محتوای نیتروژن پایین و سطح مصرف آن زمانی که به تنهایی عرضه می­ شود، تفاله سیب ( تازه، خشک یا ensiled) باید با یک منبع خوب پروتئینی و مواد الیافی مثل کاه (straw) مکمل سازی شود. استفاده آن به صورت تنهایی توصیه نمی­ شود.

تفاله سیب و سیب کامل برای نشخوارکنندگان بسیار خوش­ خوراک هستند.

گاو شیری

تفاله سیب ( تازه یا سیلو) می ­تواند تا 30% در جیره­ی گاو شیری استفاده شود.

گوساله ­های در حال رشد

تفاله سیب در خوراک گوساله­ های اخته پرواری که بر پایه­ علف باغی بود، توانست جایگزین نیمی از دانه ذرت شود.

گاو گوشتی

سیلوی تفاله سیب که در دوره­ی آبستنی به گاو گوشتی داده می­ شود حتماً باید با یک منبع خوب پروتئینی مکمل سازی شود در غیر این صورت گوساله­ متولد شده سبک، ضعیف و دارای ناهنجاری­ های استخوانی می شوند.

بعلاوه مرگ و میر گوساله نیز افزایش می­ یابد.

گوسفند

همانطور که در رابطه با گاو­ها مشاهده شد، تفاله سیب تازه یا خشک مکمل شده با اوره نیازمندی­ های میش­ های آبستن را رفع نمی­ کنند.

در مقایسه با یک جیره کنترل، خوراندن تفاله سیب به این صورت باعث تولد جنین ­های مرده بیشتر، وزن تولد پایین ­تر ، زنده مانی پایین تر بره­ ها و بروز ناهنجاری­ های اسکلتی می ­شود.

مکمل سازی تفاله سیب با یک منبع خوب پروتئینی (کنجاله سویا) و یا الیافی ( کاه یا علوفه) باعث بهبود یا کم کردن این فاکتورهای منفی می­ شود.

تفاله سیب ensiled یا خشک در 20-30% جیره­  TMR باعث افزایش وزن گیری روزانه خوب در بره­ های پرواری و مقدار بیشتر چربی میان بافتی در لاشه شد.

منبع

دیدگاهتان را بنویسید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. قسمتهای مورد نیاز علامت گذاری شده اند *

بالا